De meeste grote borduurwerken hangen bij ons in huis aan de muur. Hadden we maar een groter huis, dan kon ik nóg meer ophangen. Het begon met de handdoek. Hij stond in de Ariadne van februari 1989 en ik was onmiddellijk verliefd. Slechts drie kleuren (groen, blauw en donkerblauw), elk met een eigen vulsteek, maar wat een effect! Naast de handdoek hangen de torchons, oftewel droogdoeken op z'n Frans. Het komt uit een borduurboek, dat ik kocht vanwege dat ene patroon. "Petites messages" van Anne van Damme (inmiddels uitverkocht). Rechtsboven heb ik mijn eigen theedoeken vereeuwigd. De orspronkelijke No. 8855 is dus een andere. De combinatie van naturel linnen met net-niet-wit en blauwen past perfect bij ons interieur. Natuurlijk hangt mijn "Marijtje-Ceelen-theedoek" ook in dat rijtje. In het tijdschrift Handwerken zonder Grenzen heeft eens een "theedoek"van Marijtje gestaan. Door de speciale rand en de vakindeling kreeg het de theedoek-look. Er werden zoveel borduursters enthousiast, dat er druk werd gekopieerd. Wel voegde ieder haar eigen invulling van de vakjes toe. In 2011 kreeg ik van Maria stof en instructies voor rand en lijnen. Na het rustgevende borduren van de basis kon ik me op de inhoud storten. In plaats van de gebruikelijke twee kleuren heb ik drie kleuren garen gebruikt. De initialen (SG, PG, AM, AE en PE) zijn van mezelf en de belangrijkste personen in mijn leven. De blackwork vullingen zijn herinneringen aan de glas-in-lood-ramen van Mont Saint Michel, waar we al twee keer zijn geweest. Verder zijn het allemaal kleine ontdekkingsreisjes in borduurstekenland. Naast het raam op zo'n smal stukje muur hangen de drie postzegels van de laatste drie koninginnen van ons land onder elkaar. Deze patronen komen uit het tijdschriftje "Handwerk Handig" nr 4 van herfst 2002. De kleuren van de Wilhelmina-postzegel staan echter niet goed in het borduurblad. Dankzij Hans heb ik de juiste kleuren bij de symbooltjes kunnen zetten. Deze walvisstaart kwam ik ooit op internet tegen. Ik was er direct helemaal verliefd op. Na lang zoeken vond ik hem bij Changing Threads in Alaska. De prijs voor het pakket (stof, veel DMC-garen en het patroon) was $26.00. De verzendkosten waren $22.60 !!! Gelukkig stond de Euro gunstig ten opzichte van de Dollar. Achteraf gezien had ik veel beter alleen het patroon kunnen bestellen. Op het plaatje stond hij met een passepartout van drie lagen met interessante hoeken. Ik vermoedde dat dat behoorlijk in de papieren zou kunnen gaan lopen, als ik dat zou laten maken. Daarom heb ik het effect maar geborduurd. De bovenste helft is gevuld met kruissteekjes met een enkele draad; de onderste helft is met een dubbel draadje geborduurd. Dat en de kleurkeuze geeft een enorme diepte. Dit fraaie smalle werkje hangt aan de andere kant van het raam. "Sporen" was de rode draad van de handwerktentoonstelling 2010 in Leiden. Ik heb er twee werken voor gemaakt. "Moeders" gaat over mijn voormoeders. Zover als ik dat heb kunnen achterhalen natuurlijk. Want Adriana Hopstaken zal ook een moeder hebben gehad. Een wat stoerdere insteek vormt dit sporendoek. Het zijn bandensporen, geborduurd met een verlopend garen in "modderkleuren". Er omheen de bekendste merken. Het Canadese esdoornblad was in oorsprong voor mijn moeder. Maar die is inmiddels overleden, dus kwam het weer terug bij mij. Het patroon stond in Margriet 42 van het jaar ?? als voorproefje van een bestelpatroon van een Canada-merklap (bestelnr M74210, prijs ƒ12,95). Slechts 4 kleuren groene kruissteekjes en zwarte stiksteekjes. Het haasje is een wolborduursel. Ik kreeg het als pakket van mijn moeder. Misschien herken je het wel: het is naar een waterverfschilderij van Albrecht Dürer. In de loop van de tijd is er de mot ingekomen. Daarom hangt het nu in de garage aan de muur. Koffie en thee zijn patronen van NenneDesign. Het waren heerlijke werkjes voor onderweg in de trein, want er was maar één kleur nodig (bruin natuurlijk). De keuken leek me een prima plek voor deze kleine lapjes. Ze hangen dan ook op het stukje muur tussen keuken en woonkamer. Op deze retro-klok staan 5 kruiden: bonenkruid, dille, waterkers, hertshooi (St Janskruid), tijm. Met 2 AA-batterijtjes geeft ie ook nog de juiste tijd aan. Gekregen als pakket van mijn broer en schoonzus. (Karweipost nr 4020) Hij hangt in mijn werkkamertje. In 2008 heb ik dit kantachtige borduursel gemaakt met als "opdracht" Valentijnsdag. Natuurlijk denk ik dan meteen aan mijn echtgenoot Piet. Daarom staan onze initialen erop (PE en SG), wanneer onze relatie begon (6-9-1975) en onze trouwdatum (27-6-2005). Dit liefdewerk hangt uiteraard boven ons bed. Het is een samenraapsel van allerlei patronen. Het patroon had ik al een poosje op mijn wensenlijstje staan, toen het tussen Maria en mij ter sprake kwam. Toen bleek Maria het al geborduurd te hebben! Ik mocht haar garenkaartjes gebruiken. Sja, toen was al gauw besloten om het te gaan maken. Het aparte van dit patroon is, dat er ook combinatie-draadjes geborduurd worden. D.w.z. één draadje van de ene kleur en één draadje van de andere. Zo ontstaan prachtige overloop-effecten. Het is nog niet ingelijst. Maar ik wil het wel ergens in de huiskamer gaan ophangen. Want het is te mooi om in de la te laten liggen.